Czynniki, które decydują o plonie

Kukurydza wymaga gleb zasobnych w składniki pokarmowe, o uregulowanych stosunkach wodno-powietrznych. Istotne jest, aby zapotrzebowanie roślin na wszystkie niezbędne składniki pokarmowe było zaspokojone w całym okresie wegetacji.

Ważne jest zbilansowanie dawki azotu odpowiednią ilością przyswajalnego fosforu i potasu, jak również magnezu i siarki oraz mikroelementów, w szczególności cynku i boru. Przy odpowiednim nawożeniu i dobrym zaopatrzeniu w wodę można uzyskać wysokie plony nawet na glebach słabszych. Jednak ze względu na dużą kosztochłonność konieczne są optymalizacja nawożenia i dostosowanie go do określonych warunków i możliwości plonotwórczych siedliska.

Tego nie może zabraknąć

Kukurydza charakteryzuje się dużym potencjałem plonotwórczym, pod warunkiem dobrej zasobności gleby w składniki pokarmowe. Potencjał ten ustala się bardzo wcześnie tzn. w stadium BBCH 15/16. Jakikolwiek niedobór wody, azotu bądź też czynników środowiskowych i żywieniowych, ograniczających pobieranie obu tych składników prowadzi do karłowacenia rośliny, a tym samym do spadku plonu zarówno biomasy wegetatywnej, jak i ziarna. Niedożywienie kukurydzy azotem w początkowym okresie wegetacji zakłóca procesy formowania liści, kolb i elementów struktury kolby co może doprowadzić do nieodwracalnej redukcji liczby kolb i zawiązanych ziarniaków nawet do około 30 proc.

Kluczowy dobry początek

Przytoczone powyżej rozważania dotyczące problematyki początkowego wzrostu i rozwoju rośliny zastały przebadane w Katedrze Agronomii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Wykazano jednoznacznie, że odmiana kukurydzy w typie stay-green charakteryzowała się większą dynamiką gromadzenia suchej masy w stadium BBCH 15/16 oraz większym dziennym przyrostem suchej masy w porównaniu do mieszańca tradycyjnego. Stwierdzono ponadto, że odmiana stay-green, charakteryzowała się istotnie większą akumulacją N, K, Mg, w porównaniu do odmiany tradycyjnej. Badania wykazały też, że plon ziarna kukurydzy w istotny sposób wynikał z dynamiki początkowego wzrostu (tab. 1) oraz ze stanu odżywienia roślin w fazie młodocianej (tab. 2) i to niezależnie od typu mieszańca.

prof. dr hab. Piotr Szulc

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Fot. Krzysztof Zacharuk

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 01/2024 miesięcznika „Przedsiębiorca Rolny”