Ułatwienia dla inwestycji w elektrownie wiatrowe

Po zmianie przepisów z 2023 r., minimalna odległość elektrowni wiatrowych od budynków mieszkalnych wynosi 700 m. Obecnie Ministerstwo Klimatu i Środowiska pracuje nad kolejną nowelizacją ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Zasadnicza zmiana polegać będzie na zmniejszeniu odległości elektrowni wiatrowych od budynków mieszkalnych do 500 m oraz rezygnacji z konieczności uchwalania planu miejscowego w tym celu.

Kontrowersje związane z posadawianiem elektrowni wiatrowych trwają w Polsce od 2016 r. Wówczas ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych skutecznie zablokowała rozwój nowych inwestycji. Wprowadzone regulacje ustanowiły słynną „zasadę 10H”, zgodnie z którą elektrownie wiatrowe mogły powstawać wyłącznie w odległości równej lub większej od dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do końca łopaty znajdującej się w najwyższym punkcie. W efekcie elektrownie nie mogły być budowane w odległości  mniejszej niż 1,5-2 km od jakichkolwiek zabudowań mieszkalnych.

Liberalizacja przepisów z 2023 r.

Od czasu wprowadzenia zasady „10H” wielokrotnie przez debatę publiczną przetaczały się postulaty zmian przepisów, które w praktyce zahamowały rozwój energetyki wiatrowej. Po wielu rundach konsultacji społecznych wypracowano kompromis polegający na tym, że wyjątek od zasady 10H stanowi sytuacja, gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inną odległość, która jednak nie może być mniejsza od 700 m.

Już w 2023 r. wydawało się, że wspomniana odległość przewidziana prawem miejscowym wyniesie 500 m. W ostatniej chwili posłowie powiązani z ówczesną stroną rządową wnieśli poprawkę ustalającą tę odległość jako nie mniejszą niż 700 m, co finalnie stało się treścią ustawy, która weszła w życie.

Treść projektu

Kluczowa zmiana proponowana przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska w ramach projektu ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw (UD89) polega na ustaleniu minimalnej odległości elektrowni wiatrowej od budynku mieszkalnego, jako 500 m. Co istotne, projekt zakłada wykreślenie z treści art. 4 ustawy wzmianki o planie miejscowym. Oznacza to, że z ustawy zniknie wymóg ustalenia wspomnianej minimalnej odległości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Pozostałe zmiany także polegają na ułatwieniu posadawiania elektrowni wiatrowych. W szczególności zmniejszeniu ulec ma odległość między instalacjami a parkami narodowymi. Obecną w tym zakresie zasadę „10H” zastąpić ma odległość 1500 m.

Nie będzie możliwe posadowienie elektrowni wiatrowej, gdy w gminie pobliskiej, a zatem gminie, której obszar w całości albo w części jest położony w odległości równej lub mniejszej niż 500 m od elektrowni wiatrowej lokalizowanej na terenie innej gminy, nie został uchwalony plan miejscowy dla obszaru w odległości równej lub mniejszej niż 500 m od elektrowni wiatrowej lokalizowanej na terenie innej gminy albo dla tego obszaru obowiązuje plan miejscowy, który umożliwia zabudowę budynkami mieszkalnymi lub budynkami o funkcji mieszanej.

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 02/2025 miesięcznika „Przedsiębiorca Rolny”