Najprostsze rozwiązania są najlepsze

Kolejny sezon powschodowego zwalczania chwastów to powtórka z lat ubiegłych. Nie odnotowaliśmy żadnych istotnych zmian.

Pośpiechu z wykonaniem zabiegów nalistnych nie ma. Można je wykonać już w momencie wschodów rzepaku w fazie liścieni (BBCH 10), ale również znacznie później, w fazie pierwszego pędu bocznego rzepaku (BBCH 21). Należy jednak zwrócić uwagę na rozwój chwastów, które podczas zabiegu, w zależności od zastosowanej substancji czynnej, powinny znajdować się w fazie wschodów, lecz być nie starsze niż w fazie 6 liści.

Metazachlor na wiele sposobów

Metazachlor należy do najbardziej popularnej „jesiennej” substancji czynnej zalecanej do odchwaszczania rzepaku ozimego. Reprezentowany jest przez blisko 40 herbicydów zawierających 500 g s.cz./l (34 preparaty) lub 400 g s.cz./l (4 preparaty). Swoją popularność uzyskał dzięki szerokiej gamie zwalczanych chwastów. Stosując 1000 g s.cz./ha należy się spodziewać bardzo wysokiej skuteczności (96-100 proc.) w zwalczaniu takich gatunków jak: gwiazdnica pospolita, jaskier polny, jasnota purpurowa i różowa, komosa biała, maruna nadmorska, mlecze, przetacznik bluszczykowy i perski, rumianek pospolity, rumian polny, starzec zwyczajny i tasznik pospolity. Nieco słabsze efekty (minimum 85 proc.) uzyskuje się w zwalczaniu takich chwastów jak: mak polny, niezapominajka polna czy szczawie. Dobre efekty utyskuje się także w niszczeniu niektórych gatunków jednoliściennych (miotla zbożowa, wyczyniec polny).

Metazachlor jest mniej skuteczny w zwalczaniu: bodziszków, chabra bławatka i przytulii czepnej. Aby uzyskać dodatkowy efekt zniszczenia tych gatunków, metazachlor jest zalecany w wielu mieszaninach z innymi substancjami, najczęściej z preparatami linii „Butisan” i jej odpowiednikami.

Niezawodna (specyficzna) para

Często stosowanym rozwiązaniem w zwalczaniu chwastów są zabiegi z udziałem chinomeraku i difenamidu-P. Specyfika tych substancji czynnych polega na wyłącznym stosowaniu ich w mieszaninach. Łącznie są składnikami takich preparatów jak: Butisan Mix, Butisan Pro, Solanis i Sotter. Ponadto chinomerak jest zalecany w fazie liścieni do 8 liści rzepaku, razem z omówionym metazachlorem (Butisan Top, Rapsan Turbo), a także od fazy dwóch liści rzepaku w formie preparatów: Butisan Star 416 SC, Impesco 416 SC, Meteor Star 416 SC, Permuson 416 SC, Rapsan Plus i Sultan Top 500 SC. Z kolei metazachlor i dimetenamid-P są składnikami środków: Butisan Duo 400 EC, Springbok i Springbok Duo.

Trzy omówione substancje reprezentują preparaty Butisan Avant i Butisan Star Max 500 SE zalecane w nieco innych przedziałach czasowych. Różne warianty stosowania chinomeraku są przeznaczone na stanowiska w zachwaszczeniu których występują przetaczniki, a dimedtanamidu-P na polach zagrożonych agresją bodziszków.

Udział regulatorów wzrostu

Syntetyczne auksyny, popularnie nazywane regulatorami wzrostu, również mają znaczny udział w jesiennych zabiegach odchwaszczania rzepaku. Do tej grupy należy omówiony powyżej chinomerak, a ponadto takie substancje czynne jak: aminopyralid, chlopyralid, halauksyfen metylu i piklolram. Aminopyralid w formie pojedynczej substancji czynnej jest zalecany w postaci preparatu Runway. Chwasty wrażliwe na jego działanie (chaber bławatek, mak polny, maruna nadmorska, rumianek pospolity) należą do bardzo uciążliwych w rzepaku. W celu poszerzenia zakresu zwalczanych chwastów jest zalecany w mieszaninach. Należą do nich herbicydy: Corvus, Kliper oraz Spark, w których substancjami uzupełniającymi są omówiony metazachlor oraz kolejna auksyna – pikloram. Innym wariantem są preparaty: Astor 360 SL, Blast, Iguana, Kratos Trio, Mariner 360 SL oraz Navigator 360 SL. W ich składzie znajdują się wyłącznie syntetyczne auksyny (aminopyralid, chlopyralid, pikloram). Trójskładnikowe preparaty na bazie aminopyralidu należą do uniwersalnych pod względem zakresu zwalczanych chwastów.

Komponenty tych mieszanin są również zalecane pojedynczo. Chlopyralid w dwóch terminach, głównie w celu zwalczania: chabra bławatka, rumianów i rumianków, w tym maruny nadmorskiej oraz wieloletniego ostrożnia polnego. Pikloram (Pikas 300 SL, Raldico 300 SL, Zorro 300 SL) również w dwóch terminach z nastawieniem na zwalczanie przytulii czepnej. W celu uzyskania łącznego efektu tych substancji czynnych można je stosować także w dwóch terminach w formie mieszanin zbiornikowych. Kolejne rozszerzenie zakresu zwalczanych gatunków chwastów można osiągnąć stosując te dwie substancje czynne łącznie z metazachlorem. Tego typu kombinację herbicydową można uzyskać wykorzystując 9 preparatów (po 3 z każdą substancją czynną) mieszając je na zasadzie „każdy z każdym” (patrz tabela). Mieszanina jest przystosowana do zwalczania większości gatunków chwastów występujących jesienią w rzepaku.

Najnowszą syntetyczną auksyną zalecaną do odchwaszczania rzepaku jest halauksyfen metylu (Arylex). Łącznie z pikloramem jest komponentem kilku preparatów dwuskładnikowych (Bakchus, Basetto, Belkar, Mozar) najlepiej zwalczających chwasty w fazie 2-6 liści. Preparat można stosować w dwóch terminach: w fazie 2-4 liści rzepaku w dawce 0,25 l/ha lub w fazie 6-8 liści w dawce 0,5 l/ha. Do gatunków wrażliwych należą: bodziszek drobny, chaber bławatek, dymnica pospolita, komosa biała, jasnota biała, jasnota różowa, mak polny, maruna nadmorska, przytulia czepna, rumianek pospolity, stulicha psia, tasznik pospolity i tobołki polne. Zaletą mieszaniny jest możliwość jej stosowania w temperaturze od 2^oC, a więc znacznie niższej niż pozostałe syntetyczne auksyny.

tekst i fot. inż. Adam Paradowski

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 08/2023 miesięcznika „Przedsiębiorca Rolny”